ازدواج و زندگی مشترک

ازدواج

برای اینکه بتوان در سوئیس ازدواج کرد، می‌بایست به سن 18 سالگی رسید. تنها ازدواج‌هایی مورد قبول واقع می‌شوند که ازدواج در اداره ثبت احوال انجام شده باشند. اداره ثبت احوال در کانتون شافهاوزن، برای ثبت ازدواج، ثبت تولد و فوت مسئول می‌باشد. این اداره اطلاعات درباره شرایط ازدواج را که می‌بایست آن را دارا بود و اسناد مورد نیاز را در اختیار می‌گذارد. در سوئیس همجنس‌ها نیز می‌توانند ازدواج کنند.

زندگی مشترک

در سوئیس، انواع گوناگون زندگی مشترک ممکن و قانونی است. بسیاری از زوج‌ها بدون اینکه با یکدیگر ازدواج کرده باشند، با هم زندگی مشترکی را می‌گذرانند (Konkobinat) و فرزندان مشترکی نیز دارند. برای این زوج‌ها امکانی وجود دارد که یک قرارداد زناشویی بدون ازدواج را ببندند. این قرارداد را می‌توان در یک دفتر محضری، مانند حق حضانت فرزند و پرداخت خرج فرزند را تنظیم کرد که در آن هزینه زندگی نیز بین زوجین تقسیم می شود.

جدایی و طلاق

تقاضای طلاق را می‌توان از سوی زوجین و یا یکی از آن‌ها ارائه نمود. در این مورد دادگاه خانواده منطقه مسئول می‌باشد. حتی ازدواج‌هایی که در خارج از سوئیس منعقد شده اند نیز می توان از طریق دادگاه سوئیس فسخ نمود. در این مورد می‌بایست زوجینی که مقیم سوئیس هستند، حداقل یک سال از یکدیگر جدا زندگی کنند. آیا اینکه افرادی که طلاق می‌گیرند، پس از طلاق حق اقامت خواهند داشت یا خیر، بستگی به شرایط دارد. برای کسب اطلاعات جهت طلاق می‌توان به مشاورین زناشویی و خانواده و یا وکیل مراجعه نمود.

آزادی در حق انتخاب همسر- ازدواج اجباری و زناشویی اجباری

در کشور سوئیس، آزادی در انتخاب شریک زندگی وجود دارد. بر طبق آن، خانواده ها و یا افرادی، حق ندارند زن و یا مردی را مجبور به ازدواج کنند. اجبار اساس حقوق بشر را جریحه دار کرده و طبق قانون اساسی سوئیس پیگرد قانونی دارد. ازدواجی که بر اثر اجبار صورت گرفته باشد، مقامات دولتی می توانند آن را بی اعتبار کنند و مهم نیست که آیا این ازدواج در داخل و یا خارج از کشور سوئیس صورت گرفته باشد.

خشونت خانگی

خشونت خانگی در سوئیس مجاز نیست و پیگرد قانونی دارد. خشونت خانگی یعنی کتک زدن، خشونت روحی و جنسی در میان خانواده و یا میان زوجینی که از یکدیگر جدا شده‌اند. قربانیان خشونت خانگی حمایت می‌شوند و این حمایت از مشاوره گرفته تا غلبه بر تجربه تجاوز و توضیح مسائل حقوقی و در مواقع ضروری جای دادن آن‌ها در خانه امن ادامه می‌یابد. از افرادی که اِعمال خشونت کرده و یا آماده اِعمال خشونت هستند حمایت می‌شود که شرایطی برای آن‌ها بوجود آید تا به اِعمال خشونت خود پایان داده و یا دیگر اِعمال خشونت نکنند.